یکی از دغدغه های بیماران بعد از ایمپلنت دندان، جوش نخوردن پایه ایمپلنت است. در این مقاله می خواهیم بدانیم که علایم جوش نخوردن ایمپلنت دندان چیست ؟ چگونه می توان پی برد که پایه به استخوان فک جوش خورده است یا نه؟ زیرا در صورت عدم جوش خوردن این قسمت از ایمپلنت دندان، جراحی با شکست مواجه خواهد شد. به همین دلیل این موضوع اهمیت ویژه ای دارد. مدت زمانی که لازم است صبر کنیم تا پایه و فیکسچر به استخوان فک بیمار جوش بخورد در افراد متفاوت است. همین.طر در این که ایمپلنت دندان در فک بالا انجام شده یا فک پایین می تواند زمان متغیری داشته باشد. در صورتی که بعد از این مدت زمانی متوجه علائمی که در پایین توضیح داده خواهد شد، شدید توصیه می شود به جراح مراجعه نمایید. پزشک با بررسی وضعیت لثه و استخوان می توان مشکل را حل نماید یا راه دیگری را پیشنهاد کند.

آشنایی با علایم جوش نخوردن ایمپلنت دندان

در این قسمت می خواهیم به اهم علائمی که با توجه به آن ها می توان پی برد که پایه و ساتخوان فک با هم آمیخته شده اند یا خیر اشاره کنیم:

لق بودن و عدم پایداری ایمپلنت دندان

برای پایدار نمودن و جلوگیری از شل بودن ایمپلنت دندان، لازم است که پایه به صورت صحیح در محل مناسب خود قرار گیرد. در صورتی که جراح نتواند بستر مناسب را برای قرار دادن پایه ایجاد نماید، احتمال لق بودن ایمپلنت دندان وجود دارد. زیرا در این حالت استخوان فک و پایه با هم جوش نمی خوردند. و لثه نمی تواند اطراف پایه را پوشش دهد. به همین دلیل پایه از جای خود تکان می خوذد که علامت آن می تواند درد و تورم در ناحیه جراحی شده باشد. نیاز است به ایمپلنتیست مراجعه نمایید تا علت درد را مشخص نماید و در صورتی که مربوط به عدم پایداری پایه ایمپلنت باشد، سریعا مشکل را برطرف نماید. در صورتی که این مشکل را نادیده بگیرید، ایمپلنت دندان ناموفق خواهد بود و پس زده می شود.

نحوه تغذیه

یکی از مراقبت های بعد از کاشت ایمپلنت دندان، تغذیه صحیح و مناسب است. توصیه می شود که در روز های اول از غذاهای نرم یا مایعات استفاده نمایید. می توانید از غذاهای پوره شده که نیاز به جویدن ندارد نیز مصرف کنید. در صورتی که فرد این مراقبت ها را انجام ندهد و از ابتدا با خوردن غذاهای سفت و محکم شروع نماید، احتمال لق شدن و جوش نخوردن ایمپلنت دندان وجود خواهد داشت. زیرا زیاد جویدن غذاها یا فشار آوردن به پایه ایمپلنت که تازه کاشته شده، باعث لق شدن و تحرک آن خواهد شد. به مرور زمان این مشکل جدی تر می شود و پایه ای که از ابتدا جوش نخورده به صورت متحرک باقی می ماند. این مشکل می تواند عوارض زیادی از جمله درد، تورم و عفونت را به همراه داشته باشد.

استعمال دخانیات

یکی دیگر از مراقبت هایی که باید انجام شود، عدم مصرف دخانیات به مدت حداقل دو هفته بعد از جراحی ایمپلنت دندان و دو هفته نیز قبل از جراحی است. زیرا نیکوتین موجود در این مواد می تواند در فرآیند جوش خوردن پایه ایمپلنت دندان با استخوان فک اختلال ایجاد نموده و مانع آن شود. به همین دلیل در صورتی که فردی سیگاری هستید، باید منتظر علایم جوش نخوردن ایمپلنت دندان و بنابراین شکست در کاشت ایمپلنت شوید. افرادی که دخانیات مصرف می نمایند ممکن است در رعایت بهداشت دهان و دندان به درستی عمل ننمایند. عدم رعایت این مورد باعث بروز بیماری هایی در لثه و دندان می شود که مانع بزرگی در راه جوش خوردن ایمپلنت دندان خواهد بود.

دیابت کنترل نشده

دیابت می تواند تاثیر منفی در فرآیند جوش خوردن ایمپلنت دندان بگذارد. زیرا دیابت کنترل نشده در ایجاد بیماری هایی مانند میکروواسکولار، احتمال بروز عفونت و عدم ترمیم زخم و یا ترمیم زخم در طولانی مدت دخالت خواهد داشت. این بیماری ها و مشکلات می تواند مانع از جوش خوردن ایمپلنت دندان شود. در صورتی که دیابت بالای 130 داشته و دنبال درمان آن نیستید، به زودی علایم جوش نخوردن ایمپلنت دندان را احساس خواهید کرد. دیابت می تواند از ازدیاد سلول های استخوان ساز نیز جلوگیری نموده و تولید کلاژن را کاهش دهد. این مساله باعث می شود که استخوان فک با پایه جوش نخورد و مانعی در این راه ایجاد می کند.

عفونت

در پاسخ به این سوال که علائم جوش نخوردن ایمپلنت دندان چیست باید پاسخ داد یکی از علایم، وجود عفونت در محل جراحی و یا اطراف دندان است. عفونت باعث می شود که استخوان فک در اطراف ایمپلنت کاشته شده تحلیل رفته و توانایی جوش خوردن و ادغام با پایه را نداشته باشد. چون باید در این مدت لثه نیز رشد کند و روی اسن قسمت که جراحی شده را فرا بگیرد. و استخوان نیز با ماده تشکیل دهنده پایه که تیتانیوم است و سازگاری لازم را با بدن دارد، جوش بخورد. بمیاری های عفونی لثه مانند ایمپلنتیتیس می تواند با التهاب لثه و تحلیل آن و بئنبال ان تحلیل استخوان، مشکلاتی را برای دندان پیش آورند. در صورت وجود عفونت در اطراف لثه و عدم از بین رفتن آن با مصرف آنتی بیوتیک باید منتظربروز علایم جوش نخوردن ایمپلنت باشید. توصیه می شود سریعا به جراح مراجعه نمایید تا علت مشکل مشخص و درمان های لازم انجام شود.

سیستم ایمنی بدن

بیماری های خود ایمنی یکی از علل جلوگیری از جوش نخوردن پایه ایمپلنت دندان است. زیرا با وجود این بیماری ها، احتمال عفونت در ناحیه جراحی بالا خواهد رفت و بدن قادر به رفع آن نخواهد بود. بنابراین این افراد ممکن است به سرعت متوجه علائم چوش نخوردن ایمپلنت دندان شوند.

کلام آخر

برای موفقیت در کاشت ایمپلنت دندان ،نیاز است که پایه ایمپلنت با استخوان فک بیمار جوش بخورد. از علائم جوش نخوردن ایمپلنت دندان می توان به درد، تورم و ناپایداری و تحرک آن اشاره نمود. مصرف دخانیات، دیابت کنترل نشده، بیماری های عفونی مروبط به لثه و بیماری های خود ایمنی از عواملی هستند که احتمال جوش نخوردن ایمپلنت دندان را بالا برده و احتمال موفقیت این روش را پایین می آورند.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

ایمپلنت دندان یک روش موثر و دائمی برای جایگزین نمودن دندان هایی است که در اثر اتفاقات مختلف از دست رفته اند. سوالی که پیش می آید این است که اجزای ایمپلنت دندان شامل چه مواردی می شود که این دائمی بودن و طول عمر بالای آن را تضمین می نماید. در این مقاله می خواهیم اجزای مختلف تشکیل دهنده ساختار ایمپلنت دندان را بررسی و مواد تشکیل دهنده آن ها را توضیح دهیم. پس اگر می خواهید اطلاعات کاملی از ایمپلنت دندان داشته باشید تا انتها با ما همراه باشید. در کل می توان گفت ایمپلنت دندان از سه قسمت پایه یا پست که نقش ریشه دندان را بازی می کند، ابانمنت که حلقه واسط و پشیتبان تاج دندان می باشد . در نهایت تاج دندان که مانند مینای دندان بوده و روکش ایمپلنت دندان را شکل می دهد.

اجزای ایمپلنت دندان

همانطور که گفتیم ایمپلنت دندان از سه قسمت تشکیل شده است که هر کدام نقش منحصر به فردی را دارند. این اجزا طوری طراحی شده اند که با قرار گرفتن در داخل استخوان دندان و ریشه دار بودن، امکان افتادن یا شکستن آن ها بسیار پایین است. این اجزا غالبا نیاز به ترمیم یا تعویض ندارند، مگر اینکه به خوبی از آن ها مراقبت نشده و دچار آسیب های جدی شوند.  به همین دلیل کارایی بیشتری نسبت به دندان های طبیعی خواهند داشت.

پایه یا فیکسچر

اولین قطعه ای که در داخل لثه قرار می گیرد، پایه یا فیکسچر می باشد. این قطعه از جنس تیتانیوم ساخته شده است که فلزی سازگار با سلول های بدن است. این فلز در محیط اسدی دهان مقاومت کرده و زنگ نمی زند. به همین دلیل برای ساختن پایه و فیکسچر مناسب می باشد. برای بالا بردن قدرت تحمل این فلز، معمولا آن را با آلیاژهایی از آلومینیوم و وانادیوم ترکیب می کنند. این ماده در برابر شکستن و آسیب دیدن بسیار قوی عمل می کند و می تواند نقش ریشه دندان را بازی کند. سطح پایه می تواند صاف باشد ولی در مواردی سطح آن را  ماشین کاری می کنند تا زبر تر شود. در برخی موارد نیز مساحت خارجی آن را به شکل سوراخ دار و شیار دار در می آورند تا جوش خوردن آن با استخوان فک به راحتی انجام شود.

برای قرار دادن فیکسچر در داخل لثه نیاز است تراکم استخوان بررسی شود. همچنین باید لثه بیمار را از حیث بیماری های عفونی و مربوط به لثه بررسی کنیم تا زیر ایمپلنت دندان مشکلی وجود نداشته باشد. سپس دندانپزشک، لثه را برش کوچکی داده تا به استخوان فک دسترسی پیدا کند. با استفاده از ابزار ویژه که دریل دندانپزشکی نام دارد و مته در سایزهای مختلف، استخوان فک سوراخ می شود. عمق این سوراخ باید با اندازه فیکسچر یکسان باشد تا بتوان آن را در داخل استخوان قرار داد. بعد از قرار دادن فیکسچر و پیچ نمودن آن، 5 تا 7 ماه زمان نیاز است تا پایه با استخوان فک جوش خورده و لثه اطراف آن را بگیرد. در این مدت نیاز است مراقبت های لازم بعد از جراحی انجام گیرد تا عوارض آن که می تواند تورم، درد، خونریزی و … باشد، کاهش پیدا کند.

ابانمنت

مرحله دوم و فلز دیگری که روی پایه نصب می شود، ابانمنت است. ابانمنت از جنس هیبریدی سرامیکی یا تیتانیوم ساخته شده است که بتواند از نظر قدرت تحمل دندان مصنوعی که قرار است روی آن نصب شود را داشته باشد. همچنین در محیط دهان آسیبی به آن نرسد. ابانمنت دقیقا روی خط لثه قرار گرفته و مسئولیت حمایت و پشتیبانی از تاج دندان را به عهده دارد. بعد از گذشت 5 تا 7 ماه نیاز است بیمار به دندانپزشک مراجعه می نماید تا از حیث اینکه استخوان فک و پایه بهم جوش خورده اند، بررسی لازم صورت گیرد. در صورتی که این جراحی موفقیت آمیز باشد، دندانپزشک قادر به قرار دادن ابانمنت روی پایه است. پایه به هیچ عنوان نباید شل باشد و لثه که روی آن را فرا گرفته است ، نیز باید از حیث بیماری های عفونی بررسی شود تا زمانی که تاج دندان قرار گرفت، مشکلی نباشد.

در این مرحله ابانمنت را روی خط لثه قرار می دهند و بوسیله پیچ در داخل فیکسچر سفت می کنند.  در صورتی که پایه شل باشد، به هیچ عنوان نمی توان ابانمنت را روی آن سوار کرد. ابانمنت نقش حامی و پشتیبان تاج دندان را بر عهده دارد. به همین دلیل نیاز است به صورت ثابت در محل خود قرار گیرد. برای اینکار نیاز است پایه نیز به صورت صحیح در استخوان فک جایگذاری شده باشد. بعد از برسری ها و معاینات لازم، ابانمنت روی پایه پیچ و سفت می شود تا بتوان دندان مصنوعی را روی آن نصب کرد.

تاج دندان

آخرین مرحله و ماده ای که برای ایمپلنت دندان نیاز است نصب شود، تاج دندان است. تاج دندان نقش دندان طبیعی را برای بیمار بازی می کند. جنس این ماده می تواند از سرامیک، پرسلین و … باشد. این ماده نیاز است در مقابل شکستن و آسیب دیدن مقاوم بوده و به راحتی نشکند. همان خاصیتی که مینای دندان دارد، این ماده نیز باید داشته باشد. ب این تفاوت که باید قوی تر نیز باشد. چون احتمال ترمیم یا تعویض ان غیر از هزینه های زیاد، آسیب بیشتری به دندان وارد می کند. بسته به نظر دندانپزشک می توان تاج دندان را سیمان نمود یا پیچ کرد. در این مرحله تاج دندان روی ابانمنت نصب می شود و عملیات ایمپلنت دندان به اتمام می رسد.

کلام آخر

در پاسخ به این پرسش که اجزای ایمپلنت دندان شامل چه مواردی می شوند؟ می توان گفت اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت دندان شامل پایه یا فیکسچر، ابانمنت و تاج دندان است. امروزه این موارد را می توان از مواد مختلف با کاربردها و جنس های متفاوت تهیه و استفاده نمود. مرغوبیت مواد ساخته شده ایمپلنت دندان می تواند نقش موثری در موفقیت یا شکست آن داشته باشد. غیر از مواد، تجربه و تخصص ایمپلنتیست نیز می تواند در  این زمینه تاثیر گذار باشد. برای کسب بهترین نتیجه ممکن نیاز است در انتخاب مواد و دندانپزشک دقت و تحقیق لازم را انجام داد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

یکی از مباحثی که در زمینه کاشت ایمپلنت دندان مطرح می شود، ایمپلنت دندان فوری است. می خواهیم در این مقاله در خصوص اینکه ایمپلنت دندان فوری چیست؟ مطالبی را مطرح نماییم. در ایمپلنت دندان نیاز است سه مرحله که شامل نصب پایه یا فیکسچر ، ابانمنت و تاج دندان است، به مرور جای دندان کشیده شده یا از دست رفته را بگیرد. این عملیات می تواند در عرض چندین ماه اتفاق بیفتد. بیشترین زمانی که صرف می شود، مربوط به فاصله زمانی نصب پایه و جوش خودن ان با استخوان فک است که ممکن است زمانی معادل 5 تا 7 ماه طول بکشد. این مدت به پایه اجازه داده می شود تا با استخوان فک یکپارچه شده و لثه نیز اطراف این بافت را بگیرد. در صورتی که در ایمپلنت دندان فوری این مراحل در یک جلسه و به صورت یک روزه انجام و به اتمام می رسد.

کاندیداهای انجام ایمپلنت دندان فوری

باید متوجه باشیم که این نوع ایمپلنت دندان برای همه افراد مناسب نمی باشد. در این قسمت افرادی که کاندیداهای مناسب برای این تکنیک هستند را معرفی خواهیم نمود. البته استفاده از این روش بستگی به نظر پزشک معالج دارد تا بررسی های لازم را انجام داده و نتیجه نهایی را اعلام نماید. شرایط لازم برای انجام این تکنیک عبارتند از :

• افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند و می خواهند به صورت فوری، زیبایی چهره خود را بازیابند. البته برای انجام این کار نیاز به بررسی هایبیشتری است که توسط ایمپلنتیست انجام می گیرد.
• تراکم بافت استخوان یکی از آیتم های مهم در کاشت ایمپلنت دندان می باشد. در صورتی که ایمپلنت دندان به صورت معموول انجام شود، نیاز است 4 ماه وقت برای پیوند استخوان یا لیفت سینوس صرف شود. در ایمپلنت دندان فوری نیز وضع به همین منوال می باشد. برای انجام ایمپلنت فوری دندان نیز لازم است بافت استخوان ابتدا سنجیده و سپس اقدام شود.
• یکی از نکات مهم، سلامتی لثه ها می باشد. نیاز است قبل از انجام ایمپلنت فوری از سلامت لثه ها اطمینان حاصل نمایید. در صورتی که بیماری های لثه مشخص شود، ابتدا آن را درمان و سپس ایمپلنت فوری انجام می شود.
• از مصرف داروهایی که بر روی رشد استخوان تاثیر دارد، اجتناب نمایید.
• دندان قروچه یکی از مشکلاتی است که باید قبل از ایمپلنت دندان یا هر نوع جراحی زیبایی درمان شود. زیرا در دراز مدت می تواند نتیجه عمل را با شکست مواجه نماید.
• سلامت عمومی بیمار نیز باید از هر لحاظ چک شود. این کار برای موفقیت درمان نیاز است. مصرف دخانیات، مشروبات الکلی و نیز بیماری های خودایمنی یا خاصی که نیاز به درمان های ویژه ای دارند، باید به اطلاع جراح برسد تا تصمیمات لازم گرفته شود.

روش انجام ایمپلنت فوری

در ایمپلنت فوری ، روال کار مانند ایمپلنت دندان معمولی است. در ابتدا دندانپزشک با استفاده از اشعه ایکس ، سیتی اسکن و عکسبرداری از داخل دهان و دندان، وضعیت کلی این ناحیه را مشخص می نماید. با استفاده از این تست های تشخیصی، دندانپزشک تشخیص می دهد که آیا وضعیت بیمار برای انجام ایمپلنت دندان مناسب است یا خیر. همچنین برنامه ریزی های لازم را برای ادامه روند درمان انجام خواهد داد.  ابتدا نیاز است طی جراحی، محلی که نیاز است برش داده شود ، بی حس می شود تا بیمار درد کمتری را حس نماید. سپس قسمتی از لثه برش داده شود تا به بافت استخوان دسترسی لازم پیدا شود. سپس با استفاده از دریل دندانپزشکی قسمتی از استخوان را سوراخ می نمایند. این سوراخ نیاز است به پهنا و عمق فیکسچر باشد تا کاملا آن را در بر بگیرد.

دندانپزشک با استفاده از راهنمایی که در اختیار دارد، وضعیت پایه و استخوان فک را بررسی می نماید. وقتی این مرحله به پایان رسید، ابانمنت بر روی پایه پیچ می خورد. تا این قسمت مانند ایمپلنت دندان انجام گرفت. در مرحله آخر که نصب پروتز یا تاج می باشد، از یک تاج مصنوعی استفاده می شود تا زمانی که تاج دائمی دندان آماده شود.  در این مرحله از طراحی های کامپیوتری استفاده می شود تا تاج دندان طراحی شده و تاج دندان دائمی ساخته شود. ایمپلنت فوری دندان تحت شرایطی به این سرعت انجام می یگرد که نیاز به پیوند استخوان یا سایر درمان های جانبی نباشد. در غیر این صورت، این روش مناسب نخواهد بود.

آیا می توان پیوند استخوان یا لیفت سینوس را همزمان با ایمپلنت دندان فوری انجام داد؟

یکی از مهم ترین مسایلی که در ایمپلنت دندان فوری مطرح می شود، سرعت عمل است. ولی مسایلی مانند عدم تراکم کافی استخوان می تواند این روند را به کندی پیش ببرد. در مواردی نیاز است از پیوند استخوان یا لیفت سینوس برای افزایش تراکم استخوان بهره گرفت که زمانی بین 2 تا 4 ماه نیاز خواهیم داشت. ولی استثنائاتی وجود دارد. در مواقعی بافت استخوان تراکم لازم را ندارد، ولی استحکام کافی برای نگهداشتن پایه را دارد. در این صورت دندانپزشک می تواند این روش را پیاده نماید. در مواردی نیز لیفت سینوس را یم توان همزمان با ایمپلنت دندان انجام داد. این در حالتی است که دندان های جلویی بیمار نیاز به ایمپلنت دندان داشته و پایداری اولیه کافی در این قسمت وجود دارد. همچنین بیمار از لحاظ بیماری های عفونتی لثه و سایر بیماری ها بررسی  شده و مشکلی ندارد.

در هر صورت برای کاشت ایمپلنت فوری باید مسایلی مانند محل کاشت پایه، مقدار و کیفیت استخوان فک مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به این مسایل و تشخیص پزشک می تواند ایمپلنت فوری دندان را انجام داد.

کلام آخر

ایمپلنت دندان فوری مانند ایمپلنت دندان به صورت معمول انجام می گیرد. با این تفاوت که در این روش میزان بافت استخوانی از اهمیت بیشتری برخوردار است. بافت استخوان به قدری متراکم باید باشد که مشکلی در آینده برای بیمار ایجاد ننماید. در برخی موارد نیاز به افزایش ارتفاع استخوان خواهیم داشت که می توان همراه ایمپلنت دندان فوری این کار را نیز انجام داد. در نهایت در پاسخ به این سوال که ایمپلنت دندان فوری چیست؟ باید پاسخ داد در این روش تنها تاج دندان موقتی تا آماده شدن تاج دندان دائمی محل خالی را پوشش می دهد و یک جلسه برای انجام این تکنیک نیاز است. ولی سایر مراحل مانند ایمپلنت دندان به روش معمول می باشد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

یکی از مراحل مهم ایمپلنت دندان، جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان فک می باشد. ولی اینکه علائم جوش خوردن ایمپلنت دندان چیست؟ موضوع این مقاله می باشد. می توان گفت اصلی ترین و پایه ای ترین مرحله کاشت ایمپلنت دندان، مرحله است که به اصطلاح ریشه دندان مصنوعی در استخوان فک پیچ می خورد. تخصص و تبحر دندانپزشک در این زمینه نقش بسیار موثری دارد. همچنین انتخاب بهترین کلینیک ایمپلنت دندان می تواند بسیار تاثیر گذار بوده و در موفقیت یا شکست این روش نقش مهمی خواهد داشت. کاشت پایه و جوش خوردن ایمپلنت دندان مرحله اولیه این روش درمانی است که در صورتی که به صورت صحیح و کامل انجام نشود، باعث شکست ایمپلنت دندان می گردد. زیرا لق بودن یا شل بودن آن می تواند بعد از گذشت مدتی باعث کنده شدن تاج دندان و نیاز به تعویض آن خواهد بود.

جوش خوردن ایمپلنت دندان به چه عواملی بستگی دارد :

در این قسمت می خواهیم عواملی که در جوش خوردن ایمپلنت دندان موثر می باشند را شناسایی و مورد بررسی قرار دهیم. همانطور که می دانیم برای کاشت ایمپلنت دندان شرایطی لازم است که قبل از جراحی باید مدنظر قرار گیرند. مهم ترین مساله که در جلسه مشاوره و معاینه مطرح می شود، سلامت عمومی و وضعیت کلی بیمار است. به همین دلیل جراح از بیمار می خاهد آزمایشاتی را قبل از جراحی انجام دهد. همچنین نیاز خواهد بود که بیمار پرونده پزشکی خود را به جراح ارائه دهد. با انجام این آزمایشات و پرونده پزشکی بیمار، پزشک می تواند نتیجه کلی را در خصوص احتمال موفقیت یا شکست این روش بگیرد. به عنوان مثال بیماراین که دارای پوکی استخوان هستند، این بیماران باید از نظر تراکم استخوانی مورد بررسی قرار گیرند. ممکن است نیاز باشد از تزریق استخوان یا پیوند استخوان برای این افراد استفاده شود.

بهتر است قبل از هر جراحی، در خصوص وضعیت بیماری هایی که فرد با آن ها درگیر است نیز سوال شود. بیماری هایی مانند دیابت کنترل نشده و افرادی که بیماری های قلبی و عروقی دارند، با احتیاط بیشتری این روش را امتحان نمایند. زیرا احتمال جوش خوردن ایمپلنت دندان در این افراد کمی پایینتر از افرادی است که این مشکلات را ندارند. افرادی که بیماری های خود ایمنی دارند یا تحت درمان های ویژه ای مانند پرتودرمانی و … هستند نیز شامل این موضوع می شوند. افرادی که مصرف دخانیات دارند بخصوص سیگار، احتمال جوش خوردن ایمپلنت دندان در آن ها ممکن است پایین تر باشد. به همین دلیل نیاز است جراح را در جریان قرار داده و اقدامات اولیه را تحت نظر پزشک انجام دهید. به عنوان مثال افرادی سیگاری نیاز است دو هفته قبل و بعد از ایمپلنت دندان از مصرف خودداری نموده و مراقبت های بیشتری را انجام دهند.

مدت زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندان :

در این قسمت می خواهیم مدت زمانی که لازم است ایمپلنت دندان جوش خورده و علایم جوش خوردن ایمپلنت دندان مشخص شود را بررسی نماییم. کاشت ایمپلنت دندان به این گونه است که باید ابتدا با بی حسی موضعی یا در صورت نیاز بوسیله بیهوشی، لثه بیمار را بی حس نمود. سپس برشی بر روی لثه داده می شود تا به استخوان فک دسترسی پیدا شود. در صورتی که استخوان تراکم کافی را داشته باشد و لثه نیز سالم باشد، می توان کاشت پایه را شروع کرد. در مواقعی استخوان بیمار دارای تراکم کافی نیوده و نیاز است به میزان استخوان برای قرار دادن پایه و جوش خوردن آن اضافه شود. می توان از روش پیوند استخوان برای افزودن استخوان استفاده کرد، البته برای فک بالا می توان از روش لیفت سینوس نیز بهره گرفت. در این حالت مدت زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت بیشتر خواهد بود.

در صورتی که لیفت سینوس یا پیوند استخوان انجام شود، باید منتظر ماند تا این استخوان نیز به استخوان فک جوش خورده و قسمتی از بافت آن شود. در غیر اینصورت امکان کاشت ایمپلنت دندان وجود نخواهد داشت. سپس پایه که از جنس تیتانیوم می باشد ، به استخوان فک پیچ می خورد. مدت زمانی که لازم است علایم جوش خوردن ایمپلنت دندان مشخص شود، برای فک بالا پنج تا شش ماه و برای فک پایین دو تا سه ماه است. پیچ خوردن پایه باید در نهایت دقت انجام گیرد. اینکه عمق پیچ با توجه به مقداری باشد که در داخل استخوان فک باز شده است و سفت این پیچ به استخوان وصل شود، در موفقیت ایمپلنت دندان و جوش خوردن آن موثر است. مهم ترین اصل این است که نباید این پایه حرکت کند. در صورتی که شل باشد و کاملا پیچ نخورده باشد، ایمپلنت دندان ناموفق خواهد بود.

single tooth implant

آشنایی با علائم جوش خوردن پایه ایمپلنت دندان :

برای پاسخ به این پرسش که علائم جوش خوردن ایمپلنت دندان چیست؟ باید بگوییم همانطور که در بالا اشاره شد، نیاز است مدت 2 تا 6 ماه صبر کنید تا این فرآیند تکمیل شود. علائم جوش خوردن ایمپلنت دندان در این مدت مشخص خواهد شد. ممکن است علائمی را بیمار متوجه نباشد که با مراجعه به جراح و معاینات لازم، این موضوع تشخیص داده می شود. مهم ترین علائم به ثابت بودن پایه ایمپلنت دندان مربوط می شود. در صورتی که این پایه صحیح کاشته نشده باشد یا پیچ ارتفاع لازم را برای ثابت و بی حرکت نگهداشتن آن نداشته باشد، احتمال شل بودن آن و به دنبال آن عدم جوش خوردن آن وجود دارد. به همین دلیل لازم است جراح نکات مهمی را قطر مناسب و متناسب پیچ ایمپلنت، عدم عفونی بودن محل کاشت، عدم فشار به پایه ایمپلنت برای قرار گرفتن در محل خود و … را به خوبی رعایت نماید. بیمار نیز لازم است مراقبت های بعد از جراحی را جدی گرفته و در صورت مشاهده هر گونه علایم دال بر عدم جوش خوردن ایمپلنت دندان، به جراح مراجعه نماید.

کلام آخر

در پاسخ به این سوال که علائم جوش خوردن ایمپلنت دندان چیست؟ باید بگوییم در صورتی که بعد از گذشت مدت زمان لازم، متوجه شدید پایه ایمپلنت دندان کاملا سفت شده و لثه و استخوان اطراف پایه را فرا گرفته اند، نشانه جوش خوردن ایمپلنت دندان است. عدم وجود عفونت و مراقبت های بعد از جراحی نقش مهمی در جوش خوردن پایه ایمپلنت خواهد داشت.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

در این مقاله می خواهیم 10 نکته کلیدی قبل از انجام ایمپلنت دندان را که نقش مستقیم یا غیر مستقیم در موفقیت و شکست این جراحی دارد، را بررسی نماییم. همانطور که مشخص است رعایت نکات قبل از ایمپلنت دندان و مراقبت های بعد از آن می تواند نقش مهمی در کاهش عوارض ناشی از جراحی، کوتاه شدن دوران نقاهت و ممانعت از انجام درمان های جانبی شود. با رعایت این نکات می توان گفت سلامت دندان و دندان های دیگر نیز حفظ شده و بهترین نتیجه ممکن بدست می آید. اهم این اقدامات به شرح ذیل است :

• انتخاب پزشک
• بررسی پرونده پزشکی بیمار قبل از جراحی
• هزینه لازم برای ایمپلنت دندان
• مدت زمان لازم برای درمان
• چه افرادی مجاز به کاشت دندان نمی باشند
• ایمپلنت دندان از چه موادی تشکیل شده است
• مراقبت های قبل و بعد از ایمپلنت دندان
• عوارض ایمپلنت دندان
• مزایای ایمپلنت دندان
• معایب ایمپلنت دندان

انتخاب پزشک :

انتخاب ایمپلنتیسیت می تواند یکی از ابتدایی ترین و در عین حال مهم ترین اقدامی باشد که قبل از کاشت دندان باید انجام دهید. تبحر و تخصص جراح یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار در موفقیت جراحی و نیز عارضه های کمتر بعد از جراحی، می باشد. برای انتخاب پزشک و جراح خود نیاز است تحقیقات کافی را انجام داده و سپس مراجعه نمایید. می توانید نمونه کارهای جراح را از طریق سایت و فضاهای مجازی و یا از پرس و جو نمودن از مراجعین، مشاهده نمایید. میزان رضایت بیماران از نحوه کار جراح می تواند نشان دهنده تبحر و مهارت جراح باشد.

بررسی پرونده پزشکی بیمار قبل از جراحی :

پس از انتخاب جراح، نیاز است در اولین جلسه معاینه و مشاوره، کلیه سوالات و ابهامات خود را پرسیده و برطرف نمایید. پزشک باید به سوالات بیمار به دقت پاسخ داده و روند درمان را تبیین نماید. نیاز است بیمار پرونده پزشکی خود را در صورت وجود به پزشک ارائه نماید. اطلاع و آگاهی جراح از سابقه درمانی و بیماریهای مراجعه کننده می تواند در روند درمان موثر باشد. باید داروهایی که مصرف می نماییید حتی داروهای گیاهی و داروهایی که به آن حساسیت دارید را به اطلاع جراح برسانید.

مدت زمان لازم برای درمان :

قبل از جراحی و کاشت ایمپلنت دندان باید بدانید چه میزان مدت نیاز است برای این نوع درمان صرف نمایید. می توانید در جلسه مشاوره از پزشک خود بخواهید که این مدت را تعیین نماید تا برنامه ریزی های لازم را انجام دهید. باید بدانید که ایمپلنت دندان شامل سه مرحله می باشد. و بیشترین مدت زمان مربوط به مرحله جوش خوردن استخوان فک با پایه ایمپلنت دندان است.

هزینه لازم برای ایمپلنت دندان :

همانطور که گفتیم ایمپلنت دندان شامل سه مرحله درمانی است. ابتدایی ترین مرحله که نیاز به جراحی دارد، بیشترین هزینه را به دنبال خواهد داشت. هزینه های اتاق عمل و کارد پزشکی و پرستاری و نیز داروهایی که مصرف می شود می تواند در این هزینه ها موثر باشد. دستمزد دندانپزشک و جراح  نیز متغیر است . در صورتی که به بهترین جراح در این حوزه کاری مراجعه نموده باشید، نیاز است هزینه بیشتری را نیز صرف نمایید. تبحر، تخصص و شهرت جراح در این زمینه می تواند در هزینه لازم برای ایمپلنت دندان مهم باشد. مواردی که در ایمپلنت دندان استفاده می شود نیز از آیتم های تاثیر گذار در این مورد می باشد. استفاده از مواد باکیفیت و مرغوبیت بالا، هزینه های بالاتری را نیز به دنبال دارد. در هر صورت نباید فراموش کنید که این روش دائمی بوده و هرگونه هزینه می تواند یک سرمایه گذاری به شمار رود.

چه افرادی مجاز به کاشت دندان نمی باشند:

باید این نکته را یادآوری نماییم که همه افراد مجاز به ایمپلنت دندان نمی باشند. عوامل مهمی در این زمینه نقش خواهند داشت که در این قسمت به آن ها اشاره می کنیم:

افرادی که شرایط سنی لازم را ندارند. غالبا ایمپلنت دندان در سنینی انجام می شود که استخوان فک رشد خود را داشته و متوقف شده است. در غیر اینصورت کاشت ایمپلنت دندان عوازض و آسیب های زیادی را به همراه خواهد داشت.

افرادی که دچار بیماری های خاص بوده و تحت درمان می باشند.

افرادی که دچار بیماری هایی مانند فشار خون، دیابت کنترل نشده، هموفیلی و سایر بیماری های همبند می باشند.

زنان باردار

افراد سیگاری و معتاد به مشروبات الکلی به دلیل احتمال شکست بیشتر کاشت دندان

افرادی که  مشکلات رفتاری مانند دندان قروچه یا جویدن ناخن را دارند. بهتر است قبل از ایمپلنت دندان این مشکلات را رفع نمایید.

ایمپلنت دندان از چه موادی تشکیل شده است :

ایمپلنت دندان شامل پایه، ابانمنت و تاج دندان می باشد. جنس پایه یا پست و نیز ابانمنت از تیتانیوم که فلزی سازگار با سلول های بدن بوده و امکان جوش خوردن را دارد، می باشد. این فلز برای بدن آسیبی نخواهد داشت و تحت تاثیر بزاق دهان اسیدی نمی شود و یا زنگ نمی زند. جنس تاج دندان از سرامیک و نیز موادی شبیه مینای دندان می باشد. نیاز است این ماده استحکام کافی را داشته باشد تا به آسانی دچار آسیب نشود.

مراقبت های قبل و  بعد از ایمپلنت دندان :

اینکه نکاتی را برای قبل از ایمپلنت دندان و نیز بعد از ایمپلنت رعایت نماییم، می تواند نقش موثری در موفقیت کاشت دندان داشته باشد. اهم این مراقبت ها عبارتند از:

عدم مصرف مشروبات الکلی و دخانیات

عدم مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین، وارفارین و ایبوپروفن

مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک  تجویز شده به صورت منظم

انجام آزمایش های تجویزی توسط پزشک قبل از جراحی

لزوم رعایت مسایل بهداشتی و بهداشت دهان و دندان مانند مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و …

عوارض ایمپلنت دندان

عوارض ایمپلنت دندان مانند هر جراحی دیگری عبارتند از درد، تورم، خونریزی و …نکته ای که در این قسمت نیاز است اشاره شود این است که انتخاب پزشک و کلینیکی که بیمار مراجعه می نماید، نقشی اساسی در کاهش این عوارض خواهد داشت. توصیه می شود برای نتیجه گیری بهتر، موفقیت ایمپلنت دندان و کاهش دوره نقاهت در انتخاب پزشک و کلینیک تحقیقات کافی را انجام دهید.

مزایای ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان مزایای زیادی را برای افرادی که دندان خود را از دست داده اند و به دنبال بهترین روش و ماندگار ترین آن هستند، به دنبال دارد. از جمله این مزایا می توان به طول عمر بالای این روش، عدم آسیب به سایر دندان ها، تغذیه بهتر بعد از جراحی و رفع مشکلات گوارشی ناشی از عدم جویدن صحیح مواد غذایی، اعتماد به نفس بالا برای شرکت در اماکن عمومی و جلسات و … اشاره نمود.

معایب ایمپلنت دندان

در کنار مزایای این روش، معایبی نیز برای آن می توان متصور نمود. از جمله هزینه بالا، تعداد بالای مراجعات به دندانپزشک، طولانی بودن درمان و  …

کلام آخر:

آشنایی با این 10 نکته کلیدی قبل از ایمپلنت دندان می تواند نقش موثری در موفقیت یا شکست این روش درمانی داشته باشد. لزوم رعایت نکاتی که گفته شد . مطالبی که باید قبل از انچام ایمپلنت دندان از آن ها آگاهی داشته باشید می تواند در کاهش عوارض و کوتاه بودن طول دوره بهبودی و نقاهت تاثیر مستقیمی داشته باشد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

عفونت یکی از عوارض شایع اغلب جراحی ها می باشد، ولی اینکه علایم عفونت ایمپلنت دندان چیست؟ می تواند یکی از سوالاتی باشد که برای افرادی که این روش درمانی را استفاده می نمایند پیش آید. در این مقاله می خواهیم به این مطلب پرداخته و این علایم را به صورت تفصیلی توضیح دهیم. ابتدا می خواهیم در مورد علل ایجاد عفونت بعد از ایمپلنت دندان مطالبی را بیان نماییم تا  ابتدا راه های انتقال عفونت را دانسه و سپس علایم آن را بشناسیم. در برخی موارد عفونت دندان بسیار ناچیز بوده و با مصرف دوره ای آنتی بیوتیک درمان می شود. ولی همین عفونت جزیی در صورت نادیده گرفتن می تواند به مشکل بزرگی تبدیل شود. حتی در مواقعی ممکن است ایمپلنت دندان را به سمت شکست و عدم موفقیت سوق دهد. پس لازم است فرد با خطرات و مشکلات ایمپلنت دندان آشنا شود.

علل ایجاد عفونت بعد از ایمپلنت دندان

همانطور که می دانیم ایمپلنت دندان شامل سه مرحله متفاوت می باشد. در هر یک از این مراحل احتمال ورود باکتری و میکروب به قسمت دندان زیاد بوده و  ممکن است در صورت عدم رعایت مسایل بهداشتی مکان مناسبی برای آن ها باشد. در مرحله اول که شامل برش لثه و قرار دادن پایه به عنوان ریشه در آن است، احتمال عفونت زیاد می باشد. معمولا باز شدن قسمتی از لثه می تواند برای رشد باکتری ها مکان بسیار مناسبی باشد . وجود رطوبت و گرما در این مکان می تواند رشد میکروب ها را تسریع نماید. به همین دلیل نیاز است مصرف انتی بیوتیک به صورت منظم و دوره ای مصرف شود تا پیشگیری لازم به عمل آید. مرحله بعد که قرار دادن ابانمنت است نیز موقعیت مناسبی برای ورود میکروب به دندان ها است. فاصله بین ابانمنت و تاج دندان می تواند مکانی برای ورود و رشد باکتری و میکروب است.

به همین دلیل نیز نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داریم. مرحله نهایی که مربوط به قرار دادن تاج دندان است. در این مرحله دیگر دندان کاشته شده و نیاز است مراقبت های بعد از جراحی به صورت کامل و مرتب انجام شود. این مراقبت ها تاثیر زیادی در موفقیت ایمپلنت دندان خواهد داشت. استفاده از مسواک و نخ دندان و نیز دهانشویه مخصوص به هیچ عنوان نباید فراموش شود. استفاده از این اضلاع مثلث سلامن دهان و دندان می تواند از عفونت های بعد از ایمپلنت جلوگیری نماید. یکی دیگر از موارد ایجاد عفونت در دندان ها، عفونت لثه و بیماری های لثه است. این موضوع قبل از انجام ایمپلنت باید توسط جراح مورد بررسی قرار گیرد. بیماری های لثه می تواند ایمپلنت دندان را با شکست مواجه نماید. نیاز است ابتدا این بیماری ها درمان و سپس ایمپلنت کاشته شود.

آشنایی با علایم عفونت ایمپلنت دندان

در این قسمت می خواهیم علایم عفونت دندان را توضیح دهیم تا در صورت مشاهده این علایم به سرعت به دندانپزشک اطلاع دهید تا جلوی پیشرفت ان گرفته شود.

• خونریزی یکی از عوارض ایمپلنت دندان می باشد. معمولا در 24 ساعت اول خونریزی قطع می شود. در صورت ادامه خونریزی امکان عفونت دندان وجود دارد. نیاز است به دندانپزشک اطلاع دهید تا بهترین کار را انجام دهید.
• یکی دیگر از علایم مهم عفونت ایمپلنت دندان را می توان دمای بالای بدن دانست. در صورتی که بیش از یک روز تب داشتید، می توان به وجود عفونت در بدن شک کرد و نیاز به بررسی دارد.
• درد و ناراحتی جزو جدایی ناپذیر در هر جراحی می باشد که با مصرف مسکن برطرف می گردد. در صورتی که درد تداوم داشت و با مصرف دارو نیز متوقف نگردید، احتمالا دچار عفونت شدید.
• تورم و التهاب نیز می تواند بعد از هر جراحی رخ دهد و میزان آن مهم است. در صورتی که میزان ورم ناحیه جراحی زیاد باشد، می توان به وجود عفونت پی برد.

علایم دیگر عفونت بعد از ایمپلنت دندان را می توان به بوی بد دهان، احساس طعم آزاردهنده در دهان، خروج ترشحات خونی و قرمزی زیاد در ناحیه جراحی تعمیم داد. این علایم نشان می دهد که دندان در اثر ایمپلنت دچار عفونت شدید شده است و باید درمان شود. در صورتی که آن ها را جدی نشمرده و با مشاهده آن ها درمان های لازم و سریع را انجام ندهید، با مشکلات بیشتری گریبان گیر خواهید شد.ممکن است عفونت به بقیه قسمت های دهان نفوذ کرده و حتی وارد جریان خون شود. این وضعیت می تواند مخاطره آمیز باشد. پس نیاز است به محض مشاهده اولین علایم عفونت، سریع به دندانپزشک مراجعه نموده و راهکار های درمانی را دریافت نمایید.

درمان عفونت دندان پس از ایمپلنت

ایمپلنت دندان از جمله روش هایی است که مراقبت های بعد از آن می تواند نقش مهمی در پایداری آن داشته باشد. مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان می تواند غیر از جلوگیری از عفونت دندان ها، از پس زدن ایمپلنت و شکست این روش درمانی پیشگیری نماید. بنابراین توصیه می شود این نکات را جدی بگیرید. زیرا این روش درمانی نیاز به صرف هزینه و زمان زیادی دارد و اگر بعد از اتمام کاشت ایمپلنت، دچار عدم موفقیت این روش گردید، می تواند مشکلات بیشتری را در پی داشته باشد. از جمله روش های مراقبتی استفاده از مثلث بهداشت دهان و دندان است. مسواک، دهانشویه و نخ دندان سه عامل و سه ضلع مثلث می باشند. رعایت بهداشت دهان و دندان غیر از جلوگیری از عفونت می تواند در طول عمر این روش تاثیر گذار باشد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی در کاهش التهاب و جلوگیری از تجمع پلاک در محل دندان تازه ایمپلنت شده بسیار موثر و ضروری می باشد. رعایت رژیم غذایی بعد از ایمپلنت دندان می تواند در پیشگیری از ورود ذرات غذا به داخل لثه و احتمال عفونت تاثیر بسزایی داشته باشد.

کلام آخر

ایمپلنت دندان یکی از روش های دائمی جایگزینی دندان های از دست رفته به شمار می رود. ولی عوارضی مانند عفونت می تواند باعث شکست این روش درمانی شود.پاسخ این سوال که علایم عفونت دندان بعد از ایمپلنت دندان چیست می تواند مانع بزرگی در راه ممانعت از عفونت و پس زدن ایمپلنت دندان گردد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

تورم یکی از عوارض ایمپلنت دندان می باشد. ولی اینکه چگونه ورم صورت بعد از ایمپلنت دندان را کنترل نماییم؟ یکی از سوالاتی که اغلب برای بیماران پیش می آید. تورم یکی از شاخص ترین و بارزترین عوارضی است که بعد از ایمپلنت دندان در صورت مشخص می شود. این عارضه می تواند در کنار دردناک بودن،ظاهر فرد را نیز تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین اینکه چگونه بتوان آن را کنترل و رفع نمود، می تواند حائز اهمیت باشد. البته باید خاطر نشان کنیم ورم موضوع بسیار نگران کننده و خاصی نمی باشد و بار عایت مواردی که در این مقاله توضیح داده می شود، به راحتی رفع می شود. هرچند برای کنترل آن به چند روز زمان نیاز داریم، ولی نکته مثبت این است که به راحتی قابل رفع شدن می باشد. در این مقاله در خصوص علل ایجاد تورم، راه های درمان و کنترل آن و … صحبت خواهیم نمود.

آشنایی با علل ایجاد تورم صورت بعد از ایمپلنت دندان

علت ایجاد ورم مربوط به جراحی است که در دندان انجام شده است. در مرحله اول برای کاشت ایمپلنت دندان برای قرار دادن و نصب پایه نیاز است که اقداماتی انجام شود. ابتدا لثه را مقداری برش می دهند تا بستر مناسب برای قرار دادن پست ایجاد شود. در این حالت که لثه سوراخ می شود و فشاری به این ناحیه وارد می شود، احتمال تورم و درد ناشی از آن نیز بیشتر می شود. بعد از قرار دادن پایه که به عنوان ریشه دندان عمل می کند، محل برش داده شده بخیه زده می شود. با قرار دادن پایه در محل خود، مقداری تورم در صورت بیمار ایجاد می گردد. البته همانطور که گفته شد این مشکل خاص و غیر قابل درمان نمی باشد و با رعایت دستورالعمل هایی می توان آن را تا حد زیادی از بین برد و کنترل نمود. هرچند این تورم بعد از چند روز بهبود می یابد.

چگونه می توان  ورم صورت بعد از ايمپلنت دندان را کنترل کرد

یکی از عوارض شایع ایمپلنت دندان را می توان درد و تورم دانست. معمولا درد و ناراحتی به دلیل سوراخ شدن و برش در لثه و قرار دادن پایه ایمپلنت و پیچ کردن آن به استخوان فک غیر قابل اجتناب است . بنابراین بهتر است ابتدا درد را با استفاده از مسکن هایی که تجویز می شود، رفع نمود. سپس تورم صورت از عوارض دیگر این روش می باشد که به این روش می توانید آن را کنترل نمایید: در صورتی که احساس ورم در صورت خود دارید، توصیه می شود از کمپرس یخ یا آب سرد بر روی صورت خود استفاده کنید. می توانید مستقیما کمپرس را روی گونه و صورت خود قرار داده و بعد از چند دقیقه آن را بردارید. سپس به پوست صورت خود کمی استراحت داده و  مجددا این کار را تکرار کنید.

می توانید این کار را به مدت 48 ساعت تکرار کنید و بعد از آن نیاز است از کمپرس گرم برای برگرداندن گردش جریان خون به صورت استفاده نمایید. راهکار بعدی می تواند بالا نگهداشتن سر در زمان استراحت باشد. باید از دو عدد بالش زیر سر خود استفاده کنید و سر خود را کمی بالاتر از بدن قرار دهید تا میزان خونریزی به حداقل برسد. با کاهش خونریزی، تورم نیز به مرور کم می شود. در صورتی که با این دو روش تورم کاهش پیدا نکرد و یا وسعت و میزان آن افزایش پیدا کرد، توصیه می شود با دندانپزشک خود مشورت نمایید. ممکن است عفونت در این ناحیه ایجاد شده باشد یا اینکه ایمپلنت دندان با شکست مواجه شده باشد. هر چند احتمال این دو مورد بسیار نادر است، ولی نیاز است به پزشک مراجعه نمایید تا علت عدم کاهش تورم بررسی شده و درمان شود.

آبسه لثه بعد از ایمپلنت دندان

یکی دیگر از علل تورم صورت بعد از ایمپلنت دندان می تواند مربوط به آبسه لثه باشد. آبسه لثه در اثر عفونت ایجاد می گردد. بنابراین ضروری است از آنتی بیوتیک بعد از ایمپلنت دندان استفاده نمایید. عفونت می تواند باعث شکست در جراحی کاشت دندان شود. بهتر است این موضوع را جدی بگیرید. یکی از علل عفونت در لثه، عدم جایگذاری صحیح پایه در محل استخوان است. در صورتی که این پایه به درستی نصب نشود و پیچ نخورد، ممکن است بعد از قرار دادن آن در استخوان، به خوبی جوش نخورده و در محلی که لثه برش داده شده، میکروب ها و باکتری ها تجمع پیدا کنند. این عامل عفونت در لثه و ایجاد آبسه در این محل می باشد. بنابراین توصیه می شود که داروها را سرموقع و به صورت منظم مصرف نمایید تا از ایجاد مشکلات ایمپلنت از جمله عفونت و … پیشگیری شود.

لزوم استراحت و پرهیز از فعالیت های ورزشی برای کاهش میزان تورم

معمولا بعد از ایمپلنت دندان توصیه می شود تا یک هفته استراحت کامل داشته باشید و از انجام فعالیت های بدنی خودداری نمایید. چون جراحی در محل دندان صورت گرفته و لثه بخیه زده شده است و محل جراحی باز است، احتمال آسیب رسیدن و باز شدن بخیه در اثر عدم استراحت کافی بسیار زیاد است. بنابراین حداقل به مدت چند هفته نیاز است از انجام فعالیت های ورزشی و بدنی خودداری نمایید. استراحت در روزهای اول درمان نقش مهمی در کاهش عوارض پس از ایمپلنت دندان خواهد داشت. یکی از این عوارض تورم بعد از آن است که با این روش می توان تا حدود زیادی از گشترش و میزان آن جلوگیری نموده و آن را کنترل کرد. در صورت انجام فعالیت های ورزشی شدید یا برداشتن اجسام سنگین و خم شدن می توان گفت به محل جراحی فشار آمده و می تواند عامل افزایش درد و میزان ورم صورت گردد.

کلام آخر

ایمپلنت دندان در مرحله اول چون به صورت عمل جراحی آغاز می شود، مانند سایر جراحی ها نیاز به رعایت نکات مراقبتی برای کاهش عوارض دارد. یکی از این عوارض شایع مربوط به ورم صورت می شود. اینکه چگونه ورم صورت بعد از ایمپلنت را کنترل نماییم مربوط به رعایت نکاتی مانند استراحت و عدم فعالیت های ورزشی، قرار دادن کمپرس یخ یا آب سرد به مدت 48 ساعت و در زمان های مشخص بر روی صورت و نیز بالا نگهداشتن سر نسبت به بدن می باشد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

یکی از سوالات رایجی که در خصوص ایمپلنت دندان مطرح می شود این است که آیا بعد از ایمپلنت دندان خونریزی خواهیم داشت یا نه؟ در صورت خونریزی چه اقداماتی مورد نیاز است؟ و … باید خاطر نشان کنیم که معمولا مقداری خونریزی از محل جراحی بعد از ایمپلنت دندان طبیعی بوده و جای نگرانی ندارد. به هر حال قسمتی از لثه برش داده شده است و پایه و پست در داخل استخوان فک نصب گردیده، این عمل می تواند با احتمال درد و خونریزی بعد از جراحی همراه باشد. برای متوقف شدن خونریزی معمولا به 48 یا 72 ساعت زمان نیاز داریم . در یک ساعت اول جراحی عمدتا  از بیمار خواسته می شود باند استریلی که روی زخم قرار داده شده است را محکم فشار دهد تا جلوی خونریزی گرفته شود.  در صورتی که بعد از این مدت، خونریزی دوام داشت نیاز به مراجعه به دندانپزشک می باشد.

علل خونریزی بعد از ایمپلنت دندان

در صورتی که خونریزی ادامه داشت و بطی دو روز اول قطع نشد، می تواند نشانه ای از بروز بیماری هایی مانند موکوسیتیس و پری ایمپلنتیتیس باشد. در این مقاله این دو نوع بیماری را بررسی و راه های درمان آن ها را توضیح می دهیم.

• بیماری موکوسیتیس

این بیماری بر اثر التهاب بافت نرم اطراف لثه محل ایمپلنت دندان بوجود می آید. در بسیاری از موراد این نوع بیماری علایمی نخواهد داشت و حتی دردی نیز احساس نمی شود. ولی در صورت عدم تشخیص و درمان در زمان مناسب باعث آسیب رسیدن بیشتر به بافت نرم لثه و پیشروی به استخوان فک خواهد کرد. علایم این بیماری می تواند شامل التهاب و قرمزی در اطراف لثه و یا احساس خارش در آن منطقه باشد. این بیماری بر اثر تجمع باکتری بوجود می آید. در صورتی که این بیماری به موقع تشخیص داده شود، می توان به راحتی درمان نمود. معمولا بیش از 50 درصد افراد ممکن است با این بیماری درگیر شوند و درمان لازم را نیز دریافت نمایند. یکی از دلایل اصلی ایجاد این بیماری، وجود سیمان اضافی پس از روکش کردن دندان و عدم رعایت موارد و مراقبت های بهداشتی می باشد.

جراح می تواند با بررسی های انجام شده ، میزان سیمان اضافی را از روی دندان بردارد و مشکل را برطرف نماید. در صورتی که مربوط به مراقبت های بهداشتی باشد ، استفاده از نخ دندان، مسواک و دهانشویه مشکل را حل خواهد کرد. نیاز است بعد از ایمپلنت دندان به صورت منظم از مسواک استفاده نموده و اطراف ایمپلنت را نخ دندان بکشید. این کار مانع تجمع باکتری و نفوذ آن به بافت نرم اطراف لثه می گردد. در این صورت از پیشروی این بیماری خودداری شده و درمان های لازم انجام می گردد.

• بیماری پری ایمپلنتیتیس

این بیماری حاصل یک واکنش شدید و التهابی در اطراف قسمت های نرم لثه می باشد. در این حالت غیر از بافت لثه، استخوان نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. علایم این بیماری نیز مانند موکوسیتیس است که شامل قرمزی و تورم در ناحیه جراحی شده و نیز احساس خارش می باشد. در این مورد خونریزی و این علایم بسیار شدید تر است. این بیماری باعث تحلیل استخوان به مرور زمان شده و بدون اینکه بیمار دردی را احساس کند، استخوان اطراف ایمپلنت را نیز از دست می دهد. عامل اصلی این بیماری عفونت لثه می باشد. برای تشخیص تحلیل استخوان نیاز به ابزارهای ویژه ای می باشد که در مطب دندانپزشکان وجود دارد و فقط حرفه ای ها می توانن ان را تشخیص دهند. با استفاده از این ابزار می توان میزان عمق پیشرفت باکتری و تحلیل استخوان را بررسی نمود.

علت پیدایش این بیماری غیر از عفونت می تواند مربوط به مصرف دخانیات بعد از جراحی ایمپلنت دندان، دیابت کنترل نشده، وجود سیمان اضافی اطراف روکش دندان، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و نیز وارد آوردن فشار بیش از اندازه به پایه ایمپلنت دندان باشد. برای درمان این بیماری نیاز است سوراخی در لثه ایجاد شود. از این طریق می توان میزان تحلیل استخوان را نیز تشخیص و درمان نمود. برای درمان تحلیل استخوان نیاز به پیوند استخوان و نیز تزریق استخوان در حفره ایجاد شده است. در این حالت می توان ایمپلنت دندان را نجات داد. در صورتی که این بیماری پیشرفت کرده باد و بیمار متوجه آن نشده باشدف مجبور یه برداشت ایمپلنت دندان و درمان تحلیل استخوان خواهیم شد. در این حالت پایه ایمپلنت شل می شود و دیگر نمی توان ایمپلنت دندان را از خطر شکست نجات داد و باید از محل خود خارج نمود.

روش های پیشگیری از التهاب لثه و بروز بیماری

تا اینجا توضیح دادیم که علت بیشتر بیماری های ایجاد شده مربوط به عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و سایر اقدامات مراقبتی می باشد. مراقبت اولیه بعد از قرار دادن پایه در استخوان فک شروع می شود و بیشترین مراقبت در این دوره نیاز است. تا زمانی که استخوان فک به پایهدندان جوش نخورده باشد و بافت لثه اطراف محل را احاطه نکرده باشد، احتمال بروز عفونت بسیار شدید است. بنابراین در روز اول پس از جراحی ، نیاز است از دستکاری محل زخم، آب کشیدن و ضربه زدن به آن جدا خودداری نمایید تا باکتری وارد زخم نشود. استفاده از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت نقش بسیار موثر و تعیین کننده دارد . استفاده از دهانشویه و آب نمک بسیار توصیه شده است. بعد از هروعده غذایی نیاز است آب نمک قرقره کرده و از دهانشویه استفاده کنید.

نیاز است روز های اول رژیم غذایی بیمار را غذاهای آبکی و نرم تشکیل دهد. نوشیدن آب زیاد باعث تسریع در بهبود زخم خواهد کرد. عدم مصرف دخانیات علی الخصوص سیگار می تواند مانع بزرگی در سر راه تجمع باکتری ها در اطراف دندان ایمپلنت شده گردد. نیاز است حداقل به مدت دو هفته از مصرف دخانیات خودداری نمایید.

کلام آخر

خونریزی بعد از ایمپلنت دندان در دو روز اول و در میزان کم امری شایع بوده و جای نگرانی ندارد. در صورتی که میزان خونریزی افزایش یافته و درمان نشود، احتمال وجود بیماری های مربوط به التهاب لثه وجود خواهد داشت. با رعایت موارد گفته شده در این مقاله می توان از بروز و شیوع بیمار پیشگیری نمود.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

تحلیل لثه به عقب نشینی بافت لثه  اشاره می نماید، ولی اینکه علل تحلیل لثه بعد از کشیدن دندان کدام است؟ را می خواهیم در این مقاله بررسی نماییم. تحلیل لثه معمولا در اوایل ایجاد واضح نبوده و به مرور زمان پیش خواهد رفت و می تواند نگرانی های زیادی را به دنبال داشته باشد. غالبا ایمپلنت دندان یکی از عوامل تحلیل لثه و استخوان می باشد. بعد از کشیدن دندان و خالی شدن جای دندان احتمال تحلیل رفتن لثه و استخوان زیر آن بالا خواهد رفت. بنابراین یکی از روش های جلوگیری از تحلیل لثه بعد از کشیدن دندان، اقدام سریع برای جایگزینی دندان با استفاده از روش ایمپلنت دندان می باشد. هرچه این اقدام سریع تر انجام شود، مانع از از بین رفتن بافت لثه و استخوان می گردد. از آنجایی که بافت لثه نرم است، مرور زمان تاثیر زیادی در کاهش آن و به دنبال آن نیز کاهش بافت استخوان خواهد شد.

راه های درمانی برای جلوگیری از تحلیل لثه

برای جلوگیری از تحلیل لثه و استخوان می توان از روش های مختلفی مانند تزریق پودر استخوان یا پیوند استخوان در محل خالی استفاده نمود. با پر کردن حفره خالی می توان از تحلیل استخوان جلوگیری نموده و به بافت تحلیل رفته لثه را نیز ترمیم نمود. در این قسمت می خواهیم با روش های پیوند استخوان و لثه آشنا شویم.

لیفت سینوس

در فک بالا اگر شاهد تحلیل لثه و استخوان شدیم، نیاز است از لیفت سینوس برای درمان استفاده نماییم . زمانی که بافت لثه دچار کاهش می شود، حفره ای در زیر سینوس ها ایجاد می شود. این حفره را مجبوریم با استفاده از تزریق پودر استخوان درمان نماییم. عفونت یا فاصله زمانی بین خارج کردن دندان و کاشت ایمپلنت می تواند عامل ایجاد این حفره و تحلیل لثه شود. بسته به اینکه چه میزان استخوان بعد از لثه تحلیل رفته باشد می توان از لیفت سینوس باز و بسته بهره گرفت. در صورتی که استخوان به اندازه 3 میلی متر باقی مانده  باشد از لیفت سینوس بسته و در صورتی که بالای 5 میلی متر باشد، از لیفت سینوس باز استفاده می شود.

در لیفت سینوس بسته نیاز است مدتی را صبر کنیم تا استخوان به اندازه کافی رشد نموده و بافت لثه اصلاح گردد. ولی در لیفت سینوس باز بلافاصله می توان ایمپلنت دندان را در قسمت خالی نصب نمود و نیازی به دوره درمان ندارد. به همین دلیل با پیگیری سریع تر و درمان به موقع می توان از بسیاری از هزینه ها جلوگیری نموده و روند درمان را کوتاه تر نماییم.

پیوند استخوان برای بازسازی بافت استخوان و لثه

یکی دیگر از راه های اضافه کردن استخوان در صورت تحلیل لثه و استخوان را می توان پیوند استخوان به شمار آورد. در این روش مقداری استخوان بسته به نیاز دندان به آن تزریق شده و فرصتی داده می شود تا با استخوان باقی مانده جوش بخورد و سپس بافت لثه ترمیم شود. انواع مختلفی از پودر استخوان بسته به محل تامین وجود دارد که در این قسمت آن را توضیح می دهیم. ممکن است بیمار بخواهد از بدن خود برای برداشت استخوان استفاده شود که این روش اتوگرافت نام دارد. در این صورت از قسمتی از کشاله ران یا … مقدار مورد نیاز استخوان تامین می شود. معمولا این بهترین روش و مورد انتخاب دندانپزشکان می باشد. چون استخوان از بدن خود بیمار گرفته شده، آلرژی یا حساسیت بدن کمتر بوده و احتمال پس زدن آن بسیار ناچیز است. همچنین مغز استخوان ها زنده هستند و به راحتی با استخوان دندان جوش می خورند.

در روش دیگر که آلوگرافت نام دارد از بدن انسان دیگر یا از بانک بافت این استخوان تامین می شود. در این روش نیازی نیست فرد دو بار برای جراحی آماده شود و بفقط یک بار برای تزریق استخوان نیاز به جراحی می باشد. ولی عیب این روش مربوط به زمان ترمیم می باشد که در روش اتوگرافت به سرعت انجام می گیرد. در روش اتوگرافت چون استخوان خود بیمار است، سرعت ترمیم نیز بالاتر خواهد بود. روش دیگر که زنوگرافت نام دارد، استخوان از حیواناتی مانند گاو گرفته می شود. در این روش چون بافت استخوانی موجودات زنده یکی هست، می توان از بافت استخوانی حیوانات نیز بهره گرفت.  آلوپلاست آخرین روشی است که برای تامین پودر استخوان در نظر گرفته شده است. این ماده سنتزی برای تشکیل بافت های استخوانی بیمار تزریق می شود. مهم ترین مزیت این روش احتمال عفونت پایین تر و به حداقل خواهد رسید.

 آشنایی با مراقبت های بعد از پیوند لثه

مهم ترین وظیفه بیمار در این مرحله مراقبت از پیوندی است که به تازگی شکل گرفته است. در صورت رعایت موارد مورد نیاز می توان امیدوار بود بهترین نتیجه را بگیریم. در غیر این صورت عوارض بیشتری را رد پی خواهد داشت. مهم ترین اقدامات به شرح ذیل است:

• چون مقداری پودر استخوان وارد دندان شده و پیوند استخوان قرار است شکل گیرد، بهتر است از شستشوی مدوام دهان خود بپرهیزید. این عمل به کرات می تواند باعث از دست رفتن پودر تازه تزریق شده گردد.
• به محل جراحی به هیچ عنوان دست نزنید و از دستکاری کردن ان اجتناب کنید.
• آب دهان خود را در روز اول درمان بیرون نریزید.
• استفاده از دخانیات علی الخصوص سیگار به شدت ممنوع می باشد.
• بهتر است مایعات و نوشیدنی ها را در روز اول بیشتر مصرف نمایید. ولی به هیچ عنوان برای مصرف ان ها از نی استفاده نکنید. فشاری که برای خارج کردن مایعات از نی ایجاد می شود، برای محل جراحی مضر می باشد.
• مصرف داروها و آنتی بیوتیک ها در زمان مقرر و به صورت منظم نقش مهمی در سرعت فرآیند بهبودی بیمار دارد.

کلام آخر

تحلیل لثه یکی از مشکلاتی است که بعد از کشیدن دندان و قبل از ایمپلنت دندان پیش می آید. نیاز است زمان درمان را به سرعت تقلیل دهید و بلافاصله بعد از درآوردن دندان، اقدام به کاشت دندان جایگزین نمایید. با این کار می توانید تا حد زیادی از تحلیل لثه و استخوان جلوگیری نموده و روند درمان و هزینه های آن را کاهش دهید.

تحلیل لثه به عقب نشینی بافت لثه  اشاره می نماید، ولی اینکه علل تحلیل لثه بعد از کشیدن دندان کدام است؟ را می خواهیم در این مقاله بررسی نماییم. تحلیل لثه معمولا در اوایل ایجاد واضح نبوده و به مرور زمان پیش خواهد رفت و می تواند نگرانی های زیادی را به دنبال داشته باشد. غالبا ایمپلنت دندان یکی از عوامل تحلیل لثه و استخوان می باشد. بعد از کشیدن دندان و خالی شدن جای دندان احتمال تحلیل رفتن لثه و استخوان زیر آن بالا خواهد رفت. بنابراین یکی از روش های جلوگیری از تحلیل لثه بعد از کشیدن دندان، اقدام سریع برای جایگزینی دندان با استفاده از روش ایمپلنت دندان می باشد. هرچه این اقدام سریع تر انجام شود، مانع از از بین رفتن بافت لثه و استخوان می گردد. از آنجایی که بافت لثه نرم است، مرور زمان تاثیر زیادی در کاهش آن و به دنبال آن نیز کاهش بافت استخوان خواهد شد.

راه های درمانی برای جلوگیری از تحلیل لثه

برای جلوگیری از تحلیل لثه و استخوام می توان از روش های مختلفی مانند تزریق پودر استخوان یا پیوند استخوان در محل خالی استفاده نمود. با پر کردن حفره خالی می توان از تحلیل استخوان جلوگیری نموده و به بافت تحلیل رفته لثه را نیز ترمیم نمود. در این قسمت می خواهیم با روش های پیوند استخوان و لثه آشنا شویم.

لیفت سینوس

در فک بالا اگر شاهد تحلیل لثه و استخوان شدیم، نیاز است از لیفت سینوس برای درمان استفاده نماییم . زمانی که بافت لثه دچار کاهش می شود، حفره ای در زیر سینوس ها ایجاد می شود. این حفره را مجبوریم با استفاده از تزریق پودر استخوان درمان نماییم. عفونت یا فاصله زمانی بین خارج کردن دندان و کاشت ایمپلنت می تواند عامل ایجاد این حفره و تحلیل لثه شود. بسته به اینکه چه میزان استخوان بعد از لثه تحلیل رفته باشد می توان از لیفت سینوس باز و بسته بهره گرفت. در صورتی که استخوان به اندازه 3 میلی متر باقی مانده  باشد از لیفت سینوس بسته و در صورتی که بالای 5 میلی متر باشد، از لیفت سینوس باز استفاده می شود.

در لیفت سینوس بسته نیاز است مدتی را صبر کنیم تا استخوان به اندازه کافی رشد نموده و بافت لثه اصلاح گردد. ولی در لیفت سینوس باز بلافاصله می توان ایمپلنت دندان را در قسمت خالی نصب نمود و نیازی به دوره درمان ندارد. به همین دلیل با پیگیری سریع تر و درمان به موقع می توان از بسیاری از هزینه ها جلوگیری نموده و روند درمان را کوتاه تر نماییم.

پیوند استخوان برای بازسازی بافت استخوان و لثه

یکی دیگر از راه های اضافه کردن استخوان در صورت تحلیل لثه و استخوان را می توان پیوند استخوان به شمار آورد. در این روش مقداری استخوان بسته به نیاز دندان به آن تزریق شده و فرصتی داده می شود تا با استخوان باقی مانده جوش بخورد و سپس بافت لثه ترمیم شود. انواع مختلفی از پودر استخوان بسته به محل تامین وجود دارد که در این قسمت آن را توضیح می دهیم. ممکن است بیمار بخواهد از بدن خود برای برداشت استخوان استفاده شود که این روش اتوگرافت نام دارد. در این صورت از قسمتی از کشاله ران یا … مقدار مورد نیاز استخوان تامین می شود. معمولا این بهترین روش و مورد انتخاب دندانپزشکان می باشد. چون استخوان از بدن خود بیمار گرفته شده، آلرژی یا حساسیت بدن کمتر بوده و احتمال پس زدن آن بسیار ناچیز است. همچنین مغز استخوان ها زنده هستند و به راحتی با استخوان دندان جوش می خورند.

در روش دیگر که آلوگرافت نام دارد از بدن انسان دیگر یا از بانک بافت این استخوان تامین می شود. در این روش نیازی نیست فرد دو بار برای جراحی آماده شود و بفقط یک بار برای تزریق استخوان نیاز به جراحی می باشد. ولی عیب این روش مربوط به زمان ترمیم می باشد که در روش اتوگرافت به سرعت انجام می گیرد. در روش اتوگرافت چون استخوان خود بیمار است، سرعت ترمیم نیز بالاتر خواهد بود. روش دیگر که زنوگرافت نام دارد، استخوان از حیواناتی مانند گاو گرفته می شود. در این روش چون بافت استخوانی موجودات زنده یکی هست، می توان از بافت استخوانی حیوانات نیز بهره گرفت.  آلوپلاست آخرین روشی است که برای تامین پودر استخوان در نظر گرفته شده است. این ماده سنتزی برای تشکیل بافت های استخوانی بیمار تزریق می شود. مهم ترین مزیت این روش احتمال عفونت پایین تر و به حداقل خواهد رسید.

آشنایی با مراقبت های بعد از پیوند لثه

مهم ترین وظیفه بیمار در این مرحله مراقبت از پیوندی است که به تازگی شکل گرفته است. در صورت رعایت موارد مورد نیاز می توان امیدوار بود بهترین نتیجه را بگیریم. در غیر این صورت عوارض بیشتری را رد پی خواهد داشت. مهم ترین اقدامات به شرح ذیل است:

• چون مقداری پودر استخوان وارد دندان شده و پیوند استخوان قرار است شکل گیرد، بهتر است از شستشوی مدوام دهان خود بپرهیزید. این عمل به کرات می تواند باعث از دست رفتن پودر تازه تزریق شده گردد.
• به محل جراحی به هیچ عنوان دست نزنید و از دستکاری کردن ان اجتناب کنید.
• آب دهان خود را در روز اول درمان بیرون نریزید.
• استفاده از دخانیات علی الخصوص سیگار به شدت ممنوع می باشد.
• بهتر است مایعات و نوشیدنی ها را در روز اول بیشتر مصرف نمایید. ولی به هیچ عنوان برای مصرف ان ها از نی استفاده نکنید. فشاری که برای خارج کردن مایعات از نی ایجاد می شود، برای محل جراحی مضر می باشد.
• مصرف داروها و آنتی بیوتیک ها در زمان مقرر و به صورت منظم نقش مهمی در سرعت فرآیند بهبودی بیمار دارد.

کلام آخر

تحلیل لثه یکی از مشکلاتی است که بعد از کشیدن دندان و قبل از ایمپلنت دندان پیش می آید. نیاز است زمان درمان را به سرعت تقلیل دهید و بلافاصله بعد از درآوردن دندان، اقدام به کاشت دندان جایگزین نمایید. با این کار می توانید تا حد زیادی از تحلیل لثه و استخوان جلوگیری نموده و روند درمان و هزینه های آن را کاهش دهید.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)

ایمپلنت دندان نیز مانند سایر جراحی ها در حوزه دهان و دندان در زمان کاشت با مقداری درد و ناراحتی همراه خواهد بود. اینکه چگونه درد بعد از ایمپلنت را کنترل نماییم؟ موضوعی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت. درد بعد از ایمپلنت دندان یکی از شایع ترین عوارض این جراحی می باشد. در صورتی که مدت زمان و شدت درد زیاد بود، نیاز به مراجعه به دندانپزشک می باشد. علل متفاوتی می تواند باعث ایجاد درد بعد از ایمپلنت دندان گردد. عواملی مانند عفونت، لق شدن پایه ایمپلنت دندان، وارد نمودن فشار بیش از حد به ایمپلنت دندان، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و … ولی مهم ترین نکته انتخاب دندانپزشک ماهر و باتجربه در این زمینه است. در این مقاله سعی می کنیم این علل را بررسی و راه های مقابله با آن را توضیح دهیم.

آشنایی با راه حل های برطرف کردن درد دندان بعد از ایمپلنت

در این قسمت ضمن بررسی علل درد، راهکارهایی را برای کاهش و رفع این مشکل ارائه خواهیم داد. پس توصیه می کنیم تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

•  مراجعه به بهترین دندانپزشک

یکی از نکات مهمی که در درمان با ایمپلنت دندان می بایست دقت شود، انتخاب جراح و ایمپلنتیست می باشد. تجربه و تخصص جراح در این زمینه می تواند بسیاری از عوارض بعد از جراحی را به حداقل برساند. یکی از این عوارض شایع، درد بعد از ایمپلنت می باشد. اینکه چگونه درد بعد از ایمپلنت را کنترل نماییم ، وابستگی زیادی به میزان درد دارد. در صورتی که جراح کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده باشد، میزان درد به قدری ناچیز خواهد بود که با مصرف مسکن برطرف گردد. در غیر اینصورت نیاز به روش های درمانی دیگر می باشد. مواردی مانند شل شدن پایه و ایمپلنت دندان از علل درد شدید بعد از ایمپلنت دندان می باشد. در صورتی که جراح به درستی پایه را در داخل استخوان محکم کرده باشد، احتمال بروز این عارضه وجود نخواهد داشت.

همچنین آسیب دیدن و صدمه رسیدن به سیستم های عصبی اطراف دندان نیز از علل دیگر درد شدید عنوان می شود. در صورتی که جراح آشنایی کامل با سیستم عصبی اطراف دندان و نیز توانایی و مهارت لازم در این حوزه را داشته باشد، نباید به هیچ عنوان به این رشته های عصبی آسیبی وارد گردد. بنابراین می توان گفت انتخاب جراح می تواند یکی از مهم ترین راه ها برای عدم بروز عوارض و یا در صورت برزو، حداقل این موارد باشد. در صورتی که با این انتخاب مجبور به پرداخت هزینه بیشتر هم باشید، این نکته را به یاد داشته باشید که این درمان یک سرمایه گذاری محسوب می شود. شکست در انجام آن، بیمار را متحمل هزینه های بیشتری خواهد کرد.  چون در مواقعی مجبور به تعویض ایمپلنت دندان می شویم که ضمن ایجاد درد زیاد، وقت و انرژی بیشتری را از بیمار خواهد گرفت.

• رعایت دستورالعمل های بهداشتی

در صورتی که بیمار بهترین جراح و ایمپلنتیست را انتخاب و مراجعه نماید، کاشت دندان به بهترین شکل انجام شود ولی خود بیمار مراقبت های لازم را انجام ندهد، نتیجه ای نخواهد گرفت. در کنار تخصص پزشک، نیاز است بیمار نیز دستورالعمل های بهداشتی که که جراح توصیه می نماید در نهایت دقت و نظم انجام دهد. در غیر اینصورت ایمپلنت دندان با شکست مواجه خواهد شد و نتیجه برعکس حاصل می شود. بسیاری از علل درد شدید بعد از ایمپلنت دندان مربوط به وجود عفونت در محل جراحی می باشد. عفونت در اثر عدم رعایت نکات بهداشتی و مراقبتی به وجود می آید. نیاز است با دندان ایمپلنت شده نیز مانند دندان طبیعی رفتار گردد. استفاده از مسواک و نخ دندان در این زمینه توصیه شده است. نیاز است به صورت مرتب و روزی سه بار دندان های را شستشو داده و نخ دندان بکشید.

عفونت اغلب بر اثر تجمع پلاک و جرم در اطراف ناحیه جراحی ایجاد می شود. در صورتی که از این موارد به صورت منظم و مستمر استفاده شود، جلوی ایجاد عفونت گرفته خواهد شد. استفاده از دهانشویه مخصوص ایمپلنت دندان نیز در خصوص جلوگیری از ماندن باقیمانده غذا در بین دندان ها و نیز شستشوی عمومی دهان بسیار مفید خواهد بود. هر چند در این مورد توصیه شده است که از دهانشویه مخصوص ایمپلنت دندان و در فاصله های زمانی گفته شده استفاده گردد. قرقره آب نمک نیز یکی از راه های ضدعفونی محل دندان ها می باشد. در صورت مشاوره با پزشک می توانید از این ترکیب طبیعی نیز استفاده کنید تا جلوی رشد عفونت در دهان گرفته شود.

• مصرف داروها به صورت منظم

معمولا برای دردهای بعد از ایمپلنت دندان، داروهایی تجویز می گردد. برای کاهش درد و جلوگیری از شیوع مجدد آن، نیاز است این داروها در فواصل زمانی گفته شده و به صورت منظم استفاده شود. این کار مانع از درد و در صورت ایجاد درد نیز کاهش آن خواهد شد.

• استفاده از کیسه یخ

استفاده از کیسه یخ و کمپرس آب سرد یکی از راه های جلوگیری از درد و کاهش تورم بعد از جراحی می باشد. بهتر است در دو روز اول بعد از جراحی برای کاهش میزان کبودی و نیز درد از کمپرس یخ استفاده نمایید. ولی توصیه می شود این مدت فقط 48 ساعت اول بوده و سپس از کمپرس گرم می توانید بهره بگیرید.

• مراقبت های غذایی

تا زمانی که پایه ایمپلنت به بافت استخوانی پیوند نخورده است، نیاز است از مایعات و نوشیدنی های بیشتری استفاده شود. برای جلوگیری از آسیب به دندان و ایجاد درد، بهتر است غذاهای مصرفی به صورت آبکی و در صورت نیاز به صورت پوره شده باشد. این کار می تواند ضمن تقویت سیستم کلی بدن، درد و ناراحتی را نیز کنترل نماید.

کلام آخر

ایمپلنت دندان مانند سایر جراحی ها چون با برش لثه و کاشت پایه در جای دندان خالی شده همراه می باشد، می تواند دردهای زیادی را به همراه داشته باشد. علل مختلفی برای این درد ها وجود دارد. تعدادی از روش های کنترل بر عهده پزشک و جراح بوده و برای کنترل موارد دیگر همکاری و مراقبت های بهداشتی و تغذیه ای بیمار نیاز می باشد.

مطلب فوق توسط نویسندگان ایمپلنت تهران با استفاده از منابع علمی تحت وب و کتب علمی نگارش شده است. و همانطور که میدانید که مباحث علمی نیاز به مشاوره جدی پزشک دارد ، هیچگونه مسئولیتی عهده دار ایمپلنت تهران نمیباشد. (دکتر دهقان)